Gevulde puntpaprika met geitenkaas

Deze week zijn de puntpaprika’s bij Albert Heijn in de aanbieding. Dat bracht me op het idee eindelijk eens een keer een gerecht te maken waar ik vaak over lees: gevulde puntpaprika met geitenkaas. Ik haalde uit wat verschillende recepten ingrediënten die mij lekker leken, sneed ze in kleine stukjes en propte die in de halve paprika’s. 10 minuutjes in de oven en tadaaa.

Ingrediënten:

Puntpaprika’s
Geitenkaas
Champignons
Walnoten
Chorizo
Honing
Tijm
Knoflook

Je snijdt de puntpaprika’s door midden, vult ze met alle ingrediënten die je hebt uitgekozen en zet ze 10 minuutjes in de oven. That’s it :) Mocht je niet van geitenkaas houden kun je ze ook vullen met feta en spinazie ofzo.

Fijne kerst iedereen!

Traditionele spaghetti carbonara

Ik houd van mijn Italiaanse vriendinnetje Brenda! Ik had trek in spaghetti, belde haar op, kreeg een boodschappenlijstje door en binnen twee uur stond ze in mijn keuken te koken. Wat ze heeft gemaakt was echt GODDELIJK. Dit recept moet ik gewoon met jullie delen want het is de lekkerste pasta die ik ooit heb gegeten.

Ingrediënten:

Spaghetti
2 eieren
Spekjes (volgens traditioneel recept pancetta maar ik ging voor de euroshopper spekkies want hé ik ben een student)
Pecorino (kaas)

Het is ontzettend simpel om te maken. Kook de spaghetti en bak de spekjes. Giet de spaghetti af als het gaar is en doe het weer terug in de pan (bewaar voor de zekerheid wat vocht want het kan iets te droog worden kreeg ik als tip). Doe daar geraspte pecorino en twee eieren bij en roer het goed door elkaar terwijl het vuur nog aanstaat. Het moet lekker smeuïg worden maar het ei moet niet stollen. Spekjes er door heen, nog een keer goed roeren en klaar! Ik heb inmiddels ontdekt dat een uitje er doorheen ook lekker is maar dit hoort volgens mij niet volgens traditioneel recept. Zout is trouwens niet nodig omdat de spekjes en kaas al zout zijn. Peper kun je eventueel een beetje toevoegen.

Spekjes en kaas over? Voor ongeveer €0,50 kun je een pakje passata di pomodoro (tomaten puree) kopen en daarmee de eieren vervangen. Ook bij dit gerecht is verder geen zout en peper nodig. De saus is heerlijk pittig en al verschilt het maar van één ingrediënt is het weer een totaal andere spaghetti. En ook ontzettend lekker! Wel die week wat extra naar de sportschool..

Choco puffs

Net zoals vorig jaar heb ik ook dit jaar Lowlands overleefd op een broodje knakworst per dag en ook net zoals vorig jaar ben ik drie kilo aangekomen. Hoe ik het voor elkaar krijg geen idee, maar om er weer snel vanaf te komen heb ik mezelf op een suikervrij dieet gezet. Wat mag ik dan nog wel eten? Inderdaad, bijna niks. Terwijl ik verdronk in zelfmedelijden bij het idee dat ik de komende weken op een bakje magere kwark en een Lu cracotte crackertje per dag moet leven en daar absoluut geen chocolade bij komt kijken speurde ik internet af naar ‘sugar free and healthy snacks’. En praise the lord voor wat ik daar tegenkwam!

Choco puffs gemaakt van rauwe cacao, kokosvet, dadels, geraspte kokos en quinoa puffs. Oftewel: geen suiker! Het is ook nog eens super makkelijk om te maken. Je smelt twee eetlepels kokosvet op een laag vuurtje, snijd drie dadels (of twee grote) in kleine stukjes en doet dit samen met drie eetlepels rauwe cacao, wat geraspte kokos en quinoa puffs (te koop bij De Tuinen) in een kommetje. Deze zet je eventjes in de vriezer en voila! Breek er stukjes af en daar is je verantwoorde snack. Eetsmakelijk :)

Adventure time!

Ik ben weer naar Berlijn geweest en heb hele leuke tips gekregen van een paar mensen die we hebben ontmoet in Club der Visionaere. Ik wilde dit eigenlijk al veel eerder schrijven maar ik had het veel te druk met allemaal andere dingen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het helaas allemaal een beetje ben vergeten maar gelukkkkkigg beschikken we allemaal over internet dus heb ik alles weer even kunnen opzoeken. De links van de sites waar ik de info (en foto's) heb gevonden zal ik er ook bij zetten zodat jullie zelf ook nog verder kunnen lezen.


Als eerste vertelden ze over Teufelsberg, ook wel Devil’s Mountain genoemd. De NSA heeft hier een van de grootste en hoogst geclassificeerde afluisterstations gebouwd om onder andere de Sovjet-Unie af te luisteren en te bespioneren. Na de val van de Berlijnse muur werd het station gesloten en de uitrusting er uit gehaald. Op dit moment staat er op the Devil’s Mountain nog een vervallen gebouw met de radar koepels. Dit schijnt er adembenemend uit te zien en het uitzicht op Berlijn schijnt vanaf daar fantastisch te zijn. De foto’s zien er in ieder geval heel vet uit.

Bron foto's Spreepark
De tweede tip was Spreepark, een oud en gesloten attractiepark aan de Spree. Het heeft nog een oud Reuzenrad en een aantal roestende achtbanen. Er staat een hek om het park met een bord "Betreten verboten!" maar hier schijn je makkelijk overheen te kunnen klimmen. Anderen zeggen weer dat er een bewaker is die 24/7 rondloopt maar ik lees genoeg verhalen op internet van mensen die gewoon over het hek zijn geklommen en nooit een bewaker zijn tegen gekomen dus het is het proberen waard.

Bron foto
Wat ik me verder nog kan herinneren is dat ze vertelden over Tempelhof. Dit is een luchthaven die in 2008 gesloten werd. Je kunt er in de buurt fietsen huren en over de landingsbanen fietsen. Zij hadden er een BBQ gehouden. Best vet om te kunnen zeggen dat je een feestje hebt gehouden op een landingsbaan van een luchthaven haha.

It's my birthday!

Vandaag ben ik jarig en daarom heb ik gisteren besloten een taart te bakken voor iedereen die zo lief is om langs te komen. Ik heb altijd al eens een cheesecake willen maken dus koos ik na een beetje research doen voor een taart met monchou. Omdat ik voor geen meter kan koken, bakken of mezelf überhaupt in leven kan houden in de keuken besloot ik voor de zekerheid ook alle ingrediënten te halen voor mijn bekende oreo brownies, die heel makkelijk zijn en altijd lukken. Ik heb uiteindelijk €35 betaald voor o.a. 900 gram monchou, digestieve koekjes en andere angstaanjagend veel calorie houdende ingrediënten (heeft verder niets te maken met de stille hint dat ik geld wil voor mijn verjaardag hoor).

Eenmaal in de keuken begon de ellende al bij de digestieve koekjes. Er stond in het recept dat ik hier 500 gram voor nodig had. Meer dan een heel pak dus. Ik heb drie kwartier lang met zweet op mijn voorhoofd die kutkoekjes staan kruimelen. Het was de eerste keer dat ik zo’n bodem maakte en ik heb vaak bij mensen cheesecake gegeten waarbij de bodem net niet goed was dus ieder brokje dat groter dan een millimeter was kreeg er van langs. Vervolgens moest hier boter bij maar ik twijfelde aan de hoeveelheid. 70 gram stond er, maar bij een ander recept waar maar 160 gram koekjes nodig was moest er 60 gram boter bij. Weer zo’n dilemma waar ik met mijn niet aanwezige keukentalent de zenuwen van kreeg. Ik besloot dat er misschien een fout was gemaakt in de hoeveelheid koekjes en maakte van de 500 gram die ik net met bloed zweet en tranen had staan kruimelen maar 250 gram (ik hoorde trouwens later dat je heel makkelijk de koekjes tot kruimels kan slaan in een theedoek maar dat wist ik niet.......). Vervolgens stond er dat ik de inhoud van twee vanillestokjes klein moest snijden en moest mengen met de 9 pakjes monchou. Ik sneed een vanillestokje open en hier zat een zwart goedje in. Ik besloot de inhoud er met mijn nagels uit te graven en maar een beetje tussen de monchou te proppen. Close enough.


Na nog wat ingrediënten toegevoegd te hebben (4 eieren, 250g suiker, een snufje zout, 150 ml crème fraiche en 150g slagroom) goot ik alles in het taartblik. Met pijn in mijn hart, want mijn bodem zag er na 10 minuutjes in de oven niet al te best meer uit. Het borrelde aan alle kanten en de boter lekte aan de onderkant uit een kiertje in het taartblik. Daar ging alleen al tien euro aan monchou..

De taart moest een uur in de oven en daarna acht uur in de koelkast. ACHT UUR!! Welke sadist bedenkt dat? Het is maar goed dat ik de rest van de dag afspraken had anders had ik met een stoeltje voor de koelkast gezeten om er iedere 5 minuten in te prikken. Anyway, vanochtend haalde ik de taart uit de koelkast en kom maar op met die virtuele schouderklopjes want damnnn hij is gelukt, en hoe! Trekt dus geen strak jurkje of te klein overhemd aan vanavond. Joe! x

Avondvierdaagse

Als kind liep ik altijd mee met de Avondvierdaagse. Ik liep dan de route van 5 km maar ik ben ervan overtuigd dat dat er altijd minstens 15 waren. Samen met mijn klasgenootjes rende ik altijd kilometers vooruit maar de moeders waren zo slim de winegums en Wicky’s bij zich te houden waardoor we na een minuut of 20 wel verplicht waren helemaal terug te rennen. Want ja, wat is een Avondvierdaagse zonder winegums en Wicky’s?

Gelukkig waren de organisatoren van de Avondvierdaagse er altijd goed op voorbereid dat alle kinderen volgestouwd met wicky’s zouden zijn. Gedurende de hele route stonden er Dixi wc’s langs de kant. Ik, met wat smetvrezerige trekjes, probeerde het altijd zo lang mogelijk op te houden maar op de derde avond had ik 6 wicky's op en hield ik het niet meer. Met tegenzin ging ik in de rij voor een Dixi staan. Mijn moeder had geen zakdoekjes bij zich en ook geen antibacterieel gedoe dus het was een behoorlijke deal voor mij om zomaar op zo’n ondergescheten wc te gaan zitten. Toen ik eindelijk aan de beurt was deed ik met een zuur gezicht de deur open maar tot mijn grote verbazing had de Dixi een wasbak. In die paar keer in mijn leven dat ik op een Dixi had gezeten had ik dat nog nooit gezien! Opgelucht deed ik mijn plas en begon ik na afloop mijn handen grondig in te zepen met het zeepje dat in de wasbak lag. Ja ja, zelfs een zeepje. Wat een luxe! Terwijl ik bedacht hoe belachelijk het was geweest dat ik mezelf die andere twee avonden de laatste meters met gekruiste benen bijna piesend in mijn broek naar de finishstreep had voortbewogen zocht ik naar het kraantje. Waar de fuck was het kraantje? Er ging een golf van paniek door me heen.. hoe beter ik keek hoe meer ik me realiseerde dat deze wasbak helemaal geen wasbak was maar een urinoir. En dat zeepje waar ik me net tot aan mijn ellebogen mee had in staan zepen was een urinoirblokje tegen vieze geurtjes. De rest van de tocht heb ik jankend met mijn handen in de lucht achter mijn moeder aangesjokt. Iedereen liep met een grote boog om me heen, alleen mijn beste vriendinnetje was zo lief me af en toe een winegum te komen voeren.

Deze foto kwam ik tegen op google, ik ben dus niet de enige die deze verkeerde interpretatie maakte

Got my driver's license!

WHIEEEHOEEEEE ik heb mijn rijbewijs!! Na 20 pakjes Valdispert en zo’n €1000 meer te hebben uitgegeven aan mijn lessen dan verwacht (want ja ik was weer eens eigenwijs en wilde het eerste jaar niet inzien dat 1x in de drie maanden lessen écht geen zin had) mag ik dan eindelijk alleen de weg op!

Vorige week dinsdag heb ik mijn rijbewijs opgehaald bij het gemeentehuis na een tergend lange anderhalve week wachten. Ik mocht ’s avonds rondjes rijden in mijn moeders auto op voorwaarde dat zij de eerste tien minuten naast me mocht zitten. Mijn moeder zetten het in iedere bocht op een gillen en kneep me bij ieder rood stoplicht in mijn arm omdat ze dacht dat ik het over het hoofd had gezien, maar ze hield zich aan haar woord en mocht ik na een paar rondjes in mijn eentje de weg op.

De rest van de week heb ik heel wat rond gereden. Voor ieder ritje dat normaal gesproken al te kort is om op de fiets te doen pak ik nu de auto. Toen ik afgelopen vrijdag brak in bed lag en de chocolade milkshake reclame van de Mac voorbij zag komen besloot ik een hangover meal te halen. Helaas was ik zó brak dat ik het verschil tussen de rem en het gaspedaal niet meer wist waardoor ik na nog geen twee minuten rijden ergens midden op straat was gestrand. Al met de ANWB aan de lijn vroeg ik een voorbijganger of hij niet even wilde kijken wat er mis was met mijn auto. ‘Geef eens gas dan?’ vroeg hij. En toen ik gas wilde geven realiseerde ik me dat het toch echt mijn rem was…


Anyway, ik heb dus nu geleerd dat rijden als je brak bent niet zo’n goed plan is en dat een benzineauto 10x zo kut is dan een diesel. File rijden met je koppeling, achteruit rijden met je koppeling, je stuur loslaten na een scherpe bocht omdat het stuur toch vanzelf weer recht draait, een piepje als je te dicht bij een auto komt zodat je bij inparkeren nooit echt echt hoeft op te letten, allemaal verleden tijd! Mercedes C klasse ik ga je missen! :’(

Gevulde tomaat met hüttenkäse

Na al dat gevreet rond de feestdagen vind ik het weer tijd om gezond te gaan eten. Aangezien ik veel te erg van lekker eten houd en de hele dag op sla leven voor mij geen optie is ben ik op zoek gegaan naar lekkere recepten die toch gezond zijn.

Een tijdje geleden at ik wel eens een cracker met hüttenkäse en tomaat als ontbijt. Lekker, maar geen succes voor mij aangezien ik me vaak verslaap. Ik nam de cracker dan mee de trein in maar omdat de hüttenkäse daar intrekt leek het net alsof ik een hoopje babyvoer at. Ik ben opzoek gegaan naar iets anders met hüttenkäse en tomaat en vond dit recept.

Ingrediënten:

Grote tomaten (bijv. Roma tomaten)
Hüttenkäse
Komkommer
Paprika
Knoflook
Paprikapoeder


kak, ik moet echt nog leren hoe instagram werkt maar ik heb deze foto dus niet meer onbewerkt.
Snijd de tomaat aan de bovenkant rondom open en haal met een lepeltje het vruchtvlees er uit. Snijd de komkommer en paprika in kleine stukje en doe deze samen met de hüttenkäse in een bakje. Beetje knoflook en paprikapoeder er bij, en eventueel nog wat peper en/of zout, mengen en nu met een lepeltje in de tomaat scheppen. Hoe simpel!