It's my birthday!

Vandaag ben ik jarig en daarom heb ik gisteren besloten een taart te bakken voor iedereen die zo lief is om langs te komen. Ik heb altijd al eens een cheesecake willen maken dus koos ik na een beetje research doen voor een taart met monchou. Omdat ik voor geen meter kan koken, bakken of mezelf überhaupt in leven kan houden in de keuken besloot ik voor de zekerheid ook alle ingrediënten te halen voor mijn bekende oreo brownies, die heel makkelijk zijn en altijd lukken. Ik heb uiteindelijk €35 betaald voor o.a. 900 gram monchou, digestieve koekjes en andere angstaanjagend veel calorie houdende ingrediënten (heeft verder niets te maken met de stille hint dat ik geld wil voor mijn verjaardag hoor).

Eenmaal in de keuken begon de ellende al bij de digestieve koekjes. Er stond in het recept dat ik hier 500 gram voor nodig had. Meer dan een heel pak dus. Ik heb drie kwartier lang met zweet op mijn voorhoofd die kutkoekjes staan kruimelen. Het was de eerste keer dat ik zo’n bodem maakte en ik heb vaak bij mensen cheesecake gegeten waarbij de bodem net niet goed was dus ieder brokje dat groter dan een millimeter was kreeg er van langs. Vervolgens moest hier boter bij maar ik twijfelde aan de hoeveelheid. 70 gram stond er, maar bij een ander recept waar maar 160 gram koekjes nodig was moest er 60 gram boter bij. Weer zo’n dilemma waar ik met mijn niet aanwezige keukentalent de zenuwen van kreeg. Ik besloot dat er misschien een fout was gemaakt in de hoeveelheid koekjes en maakte van de 500 gram die ik net met bloed zweet en tranen had staan kruimelen maar 250 gram (ik hoorde trouwens later dat je heel makkelijk de koekjes tot kruimels kan slaan in een theedoek maar dat wist ik niet.......). Vervolgens stond er dat ik de inhoud van twee vanillestokjes klein moest snijden en moest mengen met de 9 pakjes monchou. Ik sneed een vanillestokje open en hier zat een zwart goedje in. Ik besloot de inhoud er met mijn nagels uit te graven en maar een beetje tussen de monchou te proppen. Close enough.


Na nog wat ingrediënten toegevoegd te hebben (4 eieren, 250g suiker, een snufje zout, 150 ml crème fraiche en 150g slagroom) goot ik alles in het taartblik. Met pijn in mijn hart, want mijn bodem zag er na 10 minuutjes in de oven niet al te best meer uit. Het borrelde aan alle kanten en de boter lekte aan de onderkant uit een kiertje in het taartblik. Daar ging alleen al tien euro aan monchou..

De taart moest een uur in de oven en daarna acht uur in de koelkast. ACHT UUR!! Welke sadist bedenkt dat? Het is maar goed dat ik de rest van de dag afspraken had anders had ik met een stoeltje voor de koelkast gezeten om er iedere 5 minuten in te prikken. Anyway, vanochtend haalde ik de taart uit de koelkast en kom maar op met die virtuele schouderklopjes want damnnn hij is gelukt, en hoe! Trekt dus geen strak jurkje of te klein overhemd aan vanavond. Joe! x