vrijdag 28 december 2012
Gemütliche Weihnachten
zondag 9 december 2012
Tip: cosmetic organiser
donderdag 15 november 2012
Chocolate chip cookies
Nee dit zijn geen schnitzels, dit zijn chocolate chip cookies!
Ingrediënten voor 18 cookies:
280 gram bloem
1 theelepel bakpoeder
1 theelepel zout
230 gram boter
165 gram kristalsuiker
180 gram bruine suiker
1 zakje vanillesuiker
2 eieren
5 repen chocolade (wij kozen voor 3 melk, 1 puur en 1 wit)
Meng het bakpoeder, zout en bloem in een kom. Mix in een andere kom de suikers met het boter. Als dit een goed beslag is geworden kunnen hier ook de eieren bij. Voeg daarna het mengsel met het bloem toe. Dit geheel goed mixen. Als laatste de chocoladerepen in stukjes breken en bij het deeg gooien. Wij gingen voor grote cookies ala starbucks. Hiervoor moet je grote bollen deeg op de bakplaat leggen. Wij hebben 9 bollen deeg op de bakplaat gelegd maar als je kleine koekjes wilt kun je ook kleinere bolletjes maken. Het deeg moet ongeveer 15 minuutjes in de oven op 175 graden. Enjoy! :)
Ingrediënten voor 18 cookies:
280 gram bloem
1 theelepel bakpoeder
1 theelepel zout
230 gram boter
165 gram kristalsuiker
180 gram bruine suiker
1 zakje vanillesuiker
2 eieren
5 repen chocolade (wij kozen voor 3 melk, 1 puur en 1 wit)
Meng het bakpoeder, zout en bloem in een kom. Mix in een andere kom de suikers met het boter. Als dit een goed beslag is geworden kunnen hier ook de eieren bij. Voeg daarna het mengsel met het bloem toe. Dit geheel goed mixen. Als laatste de chocoladerepen in stukjes breken en bij het deeg gooien. Wij gingen voor grote cookies ala starbucks. Hiervoor moet je grote bollen deeg op de bakplaat leggen. Wij hebben 9 bollen deeg op de bakplaat gelegd maar als je kleine koekjes wilt kun je ook kleinere bolletjes maken. Het deeg moet ongeveer 15 minuutjes in de oven op 175 graden. Enjoy! :)
vrijdag 2 november 2012
Ming makes cupcakes
Ik vind het hoog tijd worden dat ik een van de meest geniale websites die ik ken met jullie deel: Ming makes cupcakes
Ming, wie je ook mag zijn, ik hou van je! Nutella frosting, marshmallows, bedenk iets achterlijk lekkers en Ming heeft het in d’r cupcakes verwerkt. Je hoeft alleen maar naar haar foto’s te kijken en je bent 7 kilo aangekomen maar who cares. Hulde hulde hulde aan deze website!
Ming, wie je ook mag zijn, ik hou van je! Nutella frosting, marshmallows, bedenk iets achterlijk lekkers en Ming heeft het in d’r cupcakes verwerkt. Je hoeft alleen maar naar haar foto’s te kijken en je bent 7 kilo aangekomen maar who cares. Hulde hulde hulde aan deze website!
woensdag 25 juli 2012
woensdag 18 juli 2012
Bain Dissolvant Express
Oke stop met alles wat je aan het doen bent en ga pas verder met je leven nadat je dit gelezen hebt!
Ik weet het, daar ben ik weer met mijn gelul over make-up dingetjes in plaats van wereldvrede of hongersnood maar ik vind dat iedereen dit moet kennen. Er reageren nog steeds mensen met ‘wtf waar steek jij je vinger nou weer in?’ als ik het doe en dat gun ik jullie niet. Nee ik ga nu geen seksuele voorlichting geven, ik ga het hebben over Sephora’s Bain Dissolvant Express.
Sephora’s Bain Dissolvant Express is de meest fantastische nagellakremover die er bestaat. Het is een potje met daarin een spons die is doordrenkt met nagellakremover. In het midden van de spons zit een gat waar je je vinger in stopt. Je beweegt je vinger een beetje op en neer en in nog geen 2 seconden is alle nagellak van je nagel af. ‘Ook die irritante randjes??’ Ja! Ook die irritante randjes. Het potje kost ongeveer €10,00 maar je doet er forever mee. Ik heb mijn twee liefdesbabies nu een paar maanden en de spons is nog steeds niet uitgedroogd of wat dan ook. Twee? Ja ik heb er twee. Een voor thuis en een voor onderweg. Het potje weegt niks en ligt altijd ergens op de bodem van mijn tas. Ideaal voor momentjes in de trein waar je je ineens realiseert dat je nagellak er al 1,5 week op zit en meer op een stukje schimmel lijkt dan iets anders..
woensdag 4 juli 2012
vrijdag 2 maart 2012
De dramatische heenreis naar Londen
Afgelopen weekend ben ik naar Londen geweest. Ik vloog vrijdag om half 10 's ochtends vanuit Eindhoven naar Stansted. Ik had om 6 uur de trein vanuit Den Haag. Nog helemaal brak met een grote beker koffie, mijn trolley en nog een tas kwam ik hijgend de trein in gerend. Ik plofte neer en installeerde me voor een lange treinreis. Na een minuut of 10 viel het me op dat het al een tijdje niet heel fris rook. Ik had er hiervoor niet veel aandacht aan besteed maar het werd nu wel heel erg. Een stel van in de 50, ook beladen met tassen een trolleys, was de enige in de coupé. Arrogant keek ik hun kant op, met het idee dat het wel zo moest zijn dat zij al 10 minuten lang scheten zaten te laten. Hoe kon het hier anders zo verschrikkelijk stinken?
Na een half uurtje kwam de conducteur voor mijn vervoersbewijs. Ik stond op om uit mijn tas mijn ov-chip te pakken en schrok me dood. Ik zat van top tot teen ONDER DE STRONT. Over mijn broek zat een hele drol uitgesmeerd en de studs van mijn leuke motorlaarsjes zaten helemaal aan elkaar gekleefd van de stukken drol. Een paar seconden zat ik in zo'n dubio die kinderen ook meestal hebben als ze net zijn gevallen, moet ik nu keihard gaan lachen of keihard gaan huilen? Gelukkig kreeg ik niet meer tijd om hier over na te denken want het stel gaf me een stuk wc papier aan. Terwijl ik om half 7 's ochtends kokhalsend de poep van me af aan het vegen was schreef de conducteur een briefje met alle gegevens op zodat ik later de stomerijkosten terug zou kunnen vragen.
Aangekomen op het vliegveld trok ik meteen mijn trolley open om de enige andere broek die ik nog bij me had aan te doen. De drollenbroek deed ik in een plastictas, ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om hem weg te gooien aangezien ik hem net een week had (ik weet het, heel goor). Met het idee dat het ergste nu achter de rug was stapte ik al wat minder chagrijnig de wc uit om een frisse start te maken. Nu zou de rest van mijn reis probleemloos verlopen. Helaas achtervolgende die intense poepgeur me overal op het vliegveld. In de rij bij de douane stonden de mensen met een grote boog om me heen en toen ik nog eens goed naar mijn schoenen keek zag ik dat ik een stuk over het hoofd had gezien. Terug in de wc zetten ik mijn voet op de wasbak en ja hoor, mijn enige andere broek scheurde volledig uit. Daar stond ik dan, met een broek onder de schijt en een broek die kapot was. En ik moest nog een paar uur reizen.
Nou heeft Eindhoven niet zo'n tunnel waar je doorheen moet maar gewoon een armoedig trappetje waarmee je zelf het vliegtuig in mag klimmen. Met de meest chagrijnige kop die ik kon trekken klauderde ik het trappetje op terwijl ik er niet aan probeerde te denken dat die man achter me zo naar binnen kon kijken. En je raad al wat ik zag, ook mijn trolley bleek onder te zitten. Zo kwam ik dus scheldend het vliegtuig in en heb ik voor een volle kabine half jankend met een tissue mijn trolley staan schoonmaken. Ik ben de rest van de reis door een spaanse stewards het poepmeisje genoemd, wist zij veel dat ik het kon verstaan..
Na een half uurtje kwam de conducteur voor mijn vervoersbewijs. Ik stond op om uit mijn tas mijn ov-chip te pakken en schrok me dood. Ik zat van top tot teen ONDER DE STRONT. Over mijn broek zat een hele drol uitgesmeerd en de studs van mijn leuke motorlaarsjes zaten helemaal aan elkaar gekleefd van de stukken drol. Een paar seconden zat ik in zo'n dubio die kinderen ook meestal hebben als ze net zijn gevallen, moet ik nu keihard gaan lachen of keihard gaan huilen? Gelukkig kreeg ik niet meer tijd om hier over na te denken want het stel gaf me een stuk wc papier aan. Terwijl ik om half 7 's ochtends kokhalsend de poep van me af aan het vegen was schreef de conducteur een briefje met alle gegevens op zodat ik later de stomerijkosten terug zou kunnen vragen.
Aangekomen op het vliegveld trok ik meteen mijn trolley open om de enige andere broek die ik nog bij me had aan te doen. De drollenbroek deed ik in een plastictas, ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om hem weg te gooien aangezien ik hem net een week had (ik weet het, heel goor). Met het idee dat het ergste nu achter de rug was stapte ik al wat minder chagrijnig de wc uit om een frisse start te maken. Nu zou de rest van mijn reis probleemloos verlopen. Helaas achtervolgende die intense poepgeur me overal op het vliegveld. In de rij bij de douane stonden de mensen met een grote boog om me heen en toen ik nog eens goed naar mijn schoenen keek zag ik dat ik een stuk over het hoofd had gezien. Terug in de wc zetten ik mijn voet op de wasbak en ja hoor, mijn enige andere broek scheurde volledig uit. Daar stond ik dan, met een broek onder de schijt en een broek die kapot was. En ik moest nog een paar uur reizen.
Nou heeft Eindhoven niet zo'n tunnel waar je doorheen moet maar gewoon een armoedig trappetje waarmee je zelf het vliegtuig in mag klimmen. Met de meest chagrijnige kop die ik kon trekken klauderde ik het trappetje op terwijl ik er niet aan probeerde te denken dat die man achter me zo naar binnen kon kijken. En je raad al wat ik zag, ook mijn trolley bleek onder te zitten. Zo kwam ik dus scheldend het vliegtuig in en heb ik voor een volle kabine half jankend met een tissue mijn trolley staan schoonmaken. Ik ben de rest van de reis door een spaanse stewards het poepmeisje genoemd, wist zij veel dat ik het kon verstaan..
woensdag 22 februari 2012
Six
Check out the following exercise, guaranteed to freak you out. There's no trick or surprise. Just follow these instructions, and answer the questions one at a time and as quickly as you can!
Again, as quickly as you can but don't advance until you've done each of them... really.
Now, arrow down (but not too fast, you might miss something).........
What is:
1+5
2+4
3+3
4+2
5+1
Now repeat saying the number 6 to yourself as fast as you can for 15 seconds, then arrow down.
QUICK!!! THINK OF A VEGETABLE!
Then arrow down.
Keep going.
You're thinking of a carrot right?
If not, you're among the 2% of the population whose minds are warped enough to think of something else. 98% of people will answer with carrot when given this exercise.
Again, as quickly as you can but don't advance until you've done each of them... really.
Now, arrow down (but not too fast, you might miss something).........
What is:
1+5
2+4
3+3
4+2
5+1
Now repeat saying the number 6 to yourself as fast as you can for 15 seconds, then arrow down.
QUICK!!! THINK OF A VEGETABLE!
Then arrow down.
Keep going.
You're thinking of a carrot right?
If not, you're among the 2% of the population whose minds are warped enough to think of something else. 98% of people will answer with carrot when given this exercise.
donderdag 16 februari 2012
Oreo brownies
Ingrediënten:
200g pure chocolade (72%)
250g boter
350g kristalsuiker
5 scharreleieren (of nog liever: vrije-uitloop eieren!)
150g bloem
1 pak oreo koekjes
Kosten: €5
Smelt de boter en chocolade in een pan, ondertussen goed roeren en zet het vuur niet te hoog. Als alles is gesmolten haal je de pan van het vuur en voeg je de suiker toe. Klop de 5 eieren in een kom en doe het mengsel van chocola, boter en suiker uit de pan erbij. Weer goed roeren en dan mag ook de bloem erbij. Nu moet je de oreo koekjes kruimelen. Je kunt de stukjes zo groot maken als je zelf wilt. Gebruik 1/3 van het pak. Gooi de kruimels in het beslag en roer het voor de laatste keer goed door.
Nu mag het beslag in de bakvorm. Ik heb een hartjes bakvorm gebruikt van Hema. Deze hoeft niet ingevet te worden en kost €8,95. De rest van het pak oreo koekjes kruimel je ook en sprankel je over het beslag.
Dit recept komt van Katie Cakes. Daar staat dat het beslag 35 min in de oven moet maar dit was bij mij 60 min. Ik heb een microwave magnetron op de ovenstand (joh) gebruikt en ik heb wel vaker het idee dat hij het niet goed doet. Pizza’s zijn in 30 minuten nog niet eetbaar.. Dus ik zou zeggen stel je oven in op 175 graden en 35 min en kijk daarna even met een satéprikkertje of hij goed is, zo niet voeg je er steeds 5 of 10 minuutjes bij. Als de brownies uit de oven komen kun je er nog poedersuiker op doen. Eet smakelijk!!
zaterdag 7 januari 2012
Abonneren op:
Posts (Atom)